Öldürsene canikom, hadi öldürsene...
Kendimi bu gün kuş kadar hafif hissediyorum. Nedense içimde bir sevinç, bir sevinç...
Uzaaak bir anı gibi... O kadar gerilerde kaldı ki...
Bir kadın, mahkeme filan gibi yaşını doğru söylemeye mecbur olduğu yerlerden başka hiçbir yerde yaşını söylemez.
Ruhum, sizi gördüğüm ilk andan itibaren hayatımın istikametinin değişeceğini derhal anlayarak, o gece, hatıra defterimin o günkü tarihli sayfasına "Kader ağlarını örüyor" diye yazmış bulunduğumu itiraftan çekinmeyeceğim.
Hem yüzmesini bilmezsin, hem de göle girersin...
DİHA - Yalnızlık başına vurmuş senin. Hiç resimle kavga edilir mi?
SİYEN - Neden edilmesin? Kocam değil mi, ederim elbet. Ne yapayım ölmeseydi. Madem kendisi yok, ben de resmiyle kavga ederim...
SİYEN - Ne olacak, kavga ettik yine.
DİHA - Kiminle diyorum, söylesene!..
SİYEN - Kiminle olacak... (Generalin resmini işaret ederek) Bu evde başka kim var? Yine bununla işte!
Yalnızlıktan yakınmayı, surat asmayı, somurtmayı, susup oturmayı hiç sevmedim.
Sayfa 26Kitabı okudu
:’D
DİHA (Gülümsiyerek) Yalnızlık başına vur-muş senin. Hiç resimle kavga edilir mi?
SİYEN Neden edilmesin? Kocam değil mi, ederim elbet. Ne yapayım, ölmeseydi. Mâdem kendisi yok, ben de resmiyle kavga ederim...
Sayfa 9Kitabı okudu